வழைந்து நெழிந்து
சென்றபோதும் எனது தெருக்கள்
வெறிச்சோடி கிடப்பதே இல்லை..
ஜீன்ஸுகளும் டி-ஷர்டுகளும்
ஆட்கொள்ளும்போதும்
லுங்கியும் மேற்துண்டுகளும்தான்
இன்றும் தெருக்களின் அலங்காரம்....
தெரு முனைகளில்
அனாதையாய் காணும் சில
குட்டிச்சுவர்களுக்கும் உண்டு
சில அழகான உறவுகள்
தெருப்பொறுக்கிகளாய்...
நவீனமாகிப்போன
மதிர்ச்சுவர்களுக்கிடையில்
ஆங்காங்கே இல்லாமலில்லை
சில குத்து வேலிகள்...
கள்ளிச்செடிகளும் பூவரச மரங்களுமாய்
இன்றும் பச்சை நிறம் காட்டி
பளிச்சிடாமல் இல்லை...
தெருக்களின் காதோரம்
சில தென்னை மரங்கள்
தலை குனிந்து பல
இரகசியங்கள் பரிமாறிக்கொள்கின்றன...
தான் அழுக்காகிப்போகும்போதெல்லாம்
சாரல் மழைகளால் குளித்து
அழகு பார்ப்பதும் தெருக்களின் ஆனந்தம்...
சில பேய் மழை நீரில்
ஜனங்களும் ஜடங்களும்
அடித்துச்செல்லப்படும்போது
தெருக்கள் கண்ணீர் சிந்தாமலில்லை....
ஆர்ப்பாட்டங்களையோ
போராட்டங்களையோ
பார்த்ததில்லை எனினும்
அரிவாட்களோடும் ஈட்டிகளோடும்
போராடாமலில்லை....
என் வீட்டு கதவோரம்
நின்று பார்க்கிறேன் – நான்
நடந்து செல்லும் தெருப்பாதையை
கண் விரித்து பார்த்திருக்கிறது
ஒரு தாயைப்போல் சில எதிர்பார்ப்புகளோடு....
அன்புடன்
அபூ ஃபஹத்
No comments:
Post a Comment
படித்துவிட்டு சில வார்த்தைகளை இங்கே தூவிச்செல்லுங்கள்...