கோலத்தின் காலம்.....

ஒரு ஊரில ஒரு பேயாம் என
நம்மை தூங்கவைத்த பாட்டிகளின்
பூச்சாண்டிக்கதைகள் அன்றைய
தூக்க மாத்திரைகள்.....

ஐ போண்களின் பின் துவாரத்தில்
செருகப்பட்டு நமது காதுகளோடு
இரக்கமின்றி இணைக்கப்பட்ட
ஈனம் கெட்ட இழைகள் – அதனூடே
சுலோ பாயிஸன்களாய் இசைகள்
நவீன துக்கங்கள்....

சந்துகளை கடக்கையில் சில
ஜன்னல்கள் பரிமாறிக்கொள்வதாய்
கேட்கும் நமது பெண்களின்
சத்தங்கள் அன்றைய பெண்மையின்
அழகிய இரகசியம்....

அறுத்துவிடப்பட்ட அரைப்பாவடையும்
முடிய மறுக்கும் பறமுடியும்
பெருத்துப்போன முலைக்கச்சைகளுமாய்
சாலை வீதிகள் - இன்றைய
பெண்ணீய தேசம் அலங்கோலமாய்.....

அதிகாலையில் ஆதவனை
அமைதியாய் தொழுதவளும்
அழகிய விடியலை கோலமிட்டழைத்தளும்
ஆலய மணியின் அசைவை
அறிந்தவளும் என பக்தியின் பேரருளாய்
நேற்றைய அறிவிலி பெண்டிர்...

விடியலும் தெரியா, விடிவதும் அறியா
விரல்நுனிகள்வரை விறைத்தாடும்
விதேச விடுதிகளின் இரவுகளில்
அடுத்த விநாடியையும்
அடுத்தவனின் நாடியையும்
அறுத்துத்தின்னும் இன்றைய
ஹைட்டெக் பெண்கள்.....

அரை மைல் தூரத்தில் அது
வருவதாரோ எம் பாட்டனாரோ என
வேட்டியின் கரை மடி கழைந்து
கை சேர்த்து தலை சோர்ந்து
முதல் மரியாதை செய்வான்
மானமிகு அன்றைய பேரன்கள்......

மலத்துவாரம் தெரிய காற்சட்டை,
பாற்பவர் அருவருத்து விலகும்
ஆண்மை களைந்த மீசை மளித்து
தாடி சிரைத்து தரம் கெட்ட
பாஷையில் தந்தையையும்
மதிக்க மறுக்கும் இன்றைய குபேரன்கள்....

மாறிப்போனதாம் உலகம்
மனைவி சொன்னாள் – முடிஞ்சா
ரெசமும் அவியலும் சமைத்து
வையுங்கள் நான் மாலையும்
வர லேட்டாகலாம் என்று....

ஐயாவும் அம்மாக்களும் போய்
மேடமும் சாரும் இல்லாத
இல்லங்களே இல்லை - முந்தைய
அடுக்களைச்சுவர்களின் ஆணிகளிலிருந்து
எடுத்துவீசப்பட்ட முறங்களைப்போல்
தாத்தாவும் பாட்டிகளும்...

இன்றும் நான் பனித்துளிகளை
பிரசவிக்கும் புல்நுனிகளை
அதிகாலையில் காண்கிறேன் - இன்றும்
நான் காறிருள் மேகங்களை
மழைக்கு முன் அதிசயிக்கிறேன்...

கொஞ்சமாய் சிரித்தோடும்
ஆற்றுப்படுகைகளின் அழகை
ஆனந்தமாய் களவாடுகிறேன்...

கோலம் மாறிப்போனதால்
நேற்றைய காலம் மறந்த
நமது வாழ்க்கையின் மாயைகள்...
மீண்டும் அந்தகால நினவுகள் தேடி......